Rozbudowa sieci o switch dystrybucyjny warstwy trzeciej.
W tym spisie chciałbym zaprezentować rozszerzenie sieci z jednego z wcześniejszych artykułów. W dużej organizacji administrator sieci będzie zmuszony rozszerzyć infrastrukturę wraz z ilością użytkowników. Prawidłowym i dobrze znanym sposobem rozszerzenia sieci będzie dodanie switcha dystrybucyjnego warstwy trzeciej (lub L3 jak kto woli) między switch akcesowy (ten do którego podpięte są stacje końcowe/dla ułatwienia jest to przełącznik L3) a router brzegowy, łączący sieć z internetem od dostawcy.
Konfiguracja routera:
hostname C1
!
ip dhcp excluded-address 192.168.10.1
ip dhcp excluded-address 192.168.20.1
!
ip dhcp pool VLAN10
network 192.168.10.0 255.255.255.0
default-router 192.168.10.1
exit
ip dhcp pool VLAN20
network 192.168.20.0 255.255.255.0
default-router 192.168.20.1
exit
!
spanning-tree mode pvst
!
interface GigabitEthernet0/0.10
encapsulation dot1Q 10
ip address 192.168.10.1 255.255.255.0
exit
!
interface GigabitEthernet0/0.20
encapsulation dot1Q 20
ip address 192.168.20.1 255.255.255.0
exit
interface GigabitEthernet0/0
no shut
exit
Konfiguracja switcha dystrybucyjnego (oznaczony czerwoną strzałką):
hostname B1
vlan 10
name IT
exit
vlan 20
name sale
exit
int range f0/1-2
switchport trunk encapsulation dot1q
switchport mode trunk
exit
ip routing
int vlan 1
ip address 192.168.1.1 255.255.255.0
no shut
ip helper-address 192.168.10.2
exit
int vlan 10
ip address 192.168.10.1 255.255.255.0
no shut
ip helper-address 192.168.1.2
exit
int vlan 20
ip address 192.168.20.1 255.255.255.0
no shut
ip helper-address 192.168.20.2
exit
Konfiguracja switcha akcesowego:
hostname A1
int F0/3
switchport mode trunk
int f0/1
switchport access vlan 10
exit
int f0/2
switchport access vlan 20
exit
vlan 10
name IT
exit
vlan 20
name sale
exit
Tym oto sposobem uzyskaliśmy początek rozszerzonej sieci. Dalsze skalowanie będzie wyglądać w następujący sposób:
Do switcha dystrybucyjnego dodajemy wpis:
int f0/3
switchport trunk encapsulation dot1q
switchport mode trunk
no shut
exit
Konfigurujemy drugi switch akcesowy na podobnej zasadzie jak ten pierwszy uwzględniając nazwy interfejsów:
hostname A2
int f0/1
switchport access vlan 10
exit
int f0/2
switchport access vlan 20
exit
vlan 10
name IT
exit
vlan 20
name sale
exit
Ta konfiguracja ma dużą zaletę – całość ruchu idzie tylko między przełącznikami, co oznacza, że opóźnienia będą dużo mniejsze, niż gdyby miał się tym zajmować router. Z drugiej jednak strony pojawiają się dwa następne problemy, którymi zajmę się w następnym wpisie. Pierwszy to pętle w sieci, a drugi to single point of failure, czyli jeden switch dystrybucyjny i jeden router. Jeśli one padną to cała sieć padnie. Pierwszy problem zostanie rozwiązany przez protokół RSTP a drugi przez redundancję.